در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

235


بگو...


بگو...


از کجا می آید این بغض نفس گیر !؟ و به کجا می برد این دل ویرانه ی دیوانه ی بی حاصل را؟! ...


راه شکستن این بغض را تنها تو می دانی و بس!


آه که اگر نشکنی، نفس هم تنهایم می گذارد! بشکنی، اشک رسوایم می کند!!


...