تنها با کمی دقت، آشکار خواهد شد که در طبیعت و جهانی که در آن عمر می گذرانیم، چه نظم و ترتیب بی نظیری وجود دارد! نظمی حیرت انگیز که هیچگاه از میان نخواهد رفت! همه چیز در طبیعت در زنجیره ای پیچیده به هم متصل هستند و در پیوندی شاید نامحسوس اما استوار! هر خلل و نقصان در عضوی از این مجموعه، بدون شک دیگر اعضا را نیز دچار اشکال خواهد کرد!
نمونه ای از این نظم شگفت و خارق العاده را می توان در گردش زمین، و در نتیجه پیدایش سال و ماه و فصول مختلف و شب و روز، یافت! روزها کوتاه و بلند می شوند، هوای پیرامون ما سرد و گرم می شود و هر آن چه می بینیم و نمی بینیم، مدام در حال تغییر و تبدیل است!
اما این تغییرات به قدری لطیف و آرام به وقوع می پیوندد که هیچگاه ما را دچار شوک و دردسر نمی کند! تصور کنید یک روز صبح که بیدار می شوید ببینید زمستان است و همه جا پوشیده از برف و یخ است، در حالی که شب گذشته که به خواب رفته اید دمای هوا حدود 30 درجه ی سانتیگراد بود و شما پارچ آبی لبریز از یخ را برای خود مهیا کرده بودید! بدون شک این اتفاق نخواهد افتاد! زیرا همه می دانیم، روزها، آهسته و دقیقه به دقیقه کوتاه می شوند و برای گذر از گرمای تابستان به سرمای زمستان، ناگزیر از فصلی معتدل به نام " پاییز" عبور خواهیم کرد!
از آنجا که اسلام، دینی کامل و بدون هر گونه نقصی است، پیوند ناگسستنی انسان با طبیعت را همیشه و در همه جا در دستورات و احکام خود، در نظر داشته است و بدون توجه به این ارتباط و نظم، حکمی را صادر نکرده است!
بی گمان سری نهفته است در این که پروردگار می خواهد تا انسان در زمان غروب و طلوع و یا هنگام ظهر و یا سحرگاه، به راز و نیاز با او بپردازد!
سخت معتقدم که هیچکس به اندازه ی پروردگار به نظم و وقت شناسی اهمیت نمی دهد! ساده است فهمیدن این موضوع! اوقات شرعی که تعیین کننده ی بسیاری از تکلیف های یک انسان مؤمن معتقد است نشان دهنده ی این مهم است که پروردگار به انجام هر کاری در زمان خاص خود اهمیت می دهد! به عنوان مثال: اگر من مشهدی، این روزها نماز صبحم را دیرتر از ساعت 5:20 بخوانم، باید با نیت دیگری به نماز بایستم!
همه ی این ها را گفتم تا نقش نظم و وقت شناسی را به یاد خودم بیاورم!!
شاید بی نظمی هایی که در گروه ها و اجتماعات انسانی رخ می دهد بیش از بی نظمی ها در سایر جانداران کره ی زمین باشد! حیوانات، گیاهان، حشرات و سایر جانداران، بدون تردید از انضباط بیشتری برخوردار هستند!
به عنوان مثال: مرغ های خانگی: غروب می خوابند و سحرگاه بیدار می شوند! خفاش ها: همزمان با غروب خورشید برای کسب روزی از آشیانه های خویش خارج می شوند! سوسک ها: در تاریکی و شب بیشتر فعالیت ی کنند. خرگوش ها، شب گردی می کنند و روزها را بیشتر در لانه هایشان می خوابند! و همینطور گربه ها و ....
اگر باور داریم که آدمی برترین و بهترین موجود و مخلوق پروردگار است پس باید به توانایی های او هم باور داشته باشیم! باید بپذیریم که انسان این قدرت و درک و فهم را دارد که بفهمد نظم برای او مفید و لازم است و زندگی بدون انضباط و برنامه و وقت شناسی او را تبدیل به یکی از بی مصرف ترین موجودات و آزار دهنده ترین ها، خواهد کرد!
پس چه می شود ما را که:
_ کودکان خردسال را می بینیم که در نیمه های شب، هنوز در پارک ها و یا مهمانی ها، سرگردان و خسته، و شاید گرسنه و شام نخورده، به ناچار بازی می کنند!؟ آیا غیر از این است که کودکان باید در ساعت خاصی از شب و زود هنگام به خواب روند؟!
_ بانوانی را می بینم که ساعت 10 صبح هم به زور رختخواب را ترک می کنند!؟ آیا حقیقت جز این است که سحر خیزی باعث شادابی و نشاط یک زن خواهد شد و این طراوت از طریق او به همسر و فرزندان منتقل خواهد شد؟؟
_ آدم های خوشحالی! را می بینیم که 3 ساعت از شب گذشته، سرزده به مهمانی می روند!؟ آیا نباید دیگران را که شاید شب را به استراحت پرداخته اند، درک کرد و مراعات حال میزبان را ..؟
_ کارمندان محترمی را می بینیم که ساعت 11 صبح پشت میز کارشان و یا کمی آن طرف تر، مشغول بلعیدن صبحانه هستند!؟ آیا کارمندان محترم نمی دانند که جذب مواد مغذی توسط بدن از صبح زود تا ساعت 9 صبح به شکلی بهتر صورت می گیرد!؟ و صبحانه را نباید عجولانه و دیر وقت و در محیط کار میل کرد؟!
با نگاهی مختصر به اطراف خود متاسفانه خواهیم دید که از این بی نظمی ها و وقت نشناسی ها کم نیست! و روز به روز شاهد هستیم که به انواع و اقسام آن هم افزوده می شود! و کمتر کسی را می توان دلواپس این احوال دید!
هر بی نظمی کوچکی، به زودی تبدیل به مشکلی بزرگ می شود! و ریشه ی بسیاری از دعواها، جنجال ها، بیماری ها، سوء تغذیه ها، و حتی فسادها، در زمین سیاه بی قیدی ها و نابسامانی های زندگی روزمره است!
از طبیعت بیاموزیم، خود را به طبیعت نزدیک کنیم و از پروردگار بخواهیم ما را هر روز بیشتر و بیشتر با نظام خلقت آشنا سازد و ما را در دامن گل آلود وقت نشناسی رها نسازد!
سلام و درود
میلاد حضرت صاحب الامر بر شما مبارک بوده باشد! ان شاء الله.اکانت اینترنتمان تمام شده بود و الا ما وقت نشناس نیستیم!
مدتهاست به این واژه ها هر روز فکر می کنم "انسانیت " ، "مسولیت " . اگر همین دو تا را خوب بفهمیم کلی از مسائل و مشکلاتمان حل خواهد شد.
عصاره همه تعریفها و تحلیلها و تفسیرهای زیبا و روشنگر را در باره این دو مفهوم حضرت مولا در یک جمله شیوا بیان فرموده اند:
" هر آنچه برای خودت دوست می داری و خوش می داری ، همانرا برای دیگران هم دوست بدار. و هر آنچه که برای خودت ناخوش می داری و نمی پسندی برای دیگران هم مپسند و ناخَوش دار." عمل به همین جمله کوتاه بسیاری ازمشکلات اجتماعی ما را حل خواهد کرد. در نظر بگیرید حاکم ، رئیس جمهور ، کاسب ، پزشک ، استاد دانشگاه و همه آحاد مردم از امروز تصمیم بگیرند اینگونه باشند.ایران گلستان خواهد شد.
سلام
میلاد حضرت صاحب الامر هم گذشت! مبارکش را دیگر نمی دانم، بود یا نبود؟ بر شما هم مبارک بوده باشد ان شالله.
ما کی گفتیم شما وقت نشناس هستید؟! درست بر عکس! معتقدم شما خیلی هم وقت شناس و بزرگوار هستید. سپاس
به این دو واژه: " انسانیت" و " مسئولیت" که فرمودید واژه ی " عدالت" را هم اضافه کنید بد نیست.. عدالتی که تا به حال نه تعریف درست و شفافی از آن شنیده ایم و نه در زندگی اجتماعی خود رد پایی مشخص از آن!
دلمان سخت انسانیت می خواهد!
عدم توجه به فرمایشات حضرت مولا که در جامعه ی اسلامی اتفاق می افتد قلب آدمی را به درد می آورد.
البته مسئولیت ما هم سنگین است! بسیار زیاد! در این خصوص در ایمیل شما خواهم نوشت اگر مشکل باز کردن ایمیل را ندارید؟
سحر عزیزم
باز هم مثل همیشه با دقت و ظرافت نوشته بودی، واژه ها رو بسیار منظم و دقیق کنار هم قرار میدهی
متاسفانه فرهنگ ما هنوز برای رعایت کوچکترین آداب اجتماعی دچار بحران های فردی و اجتماعی است
سپاسگزارم نرگس عزیز
شما لطف دارید
واژه ها خودشان کنار هم قرار می گیرند و من نقشی در هماهنگی آن ها ندارم
:)
بله متاسفانه مشکلات و یا به قول شما بحران های زیادی وجود دارد، اما جای نگرانی نیست.. چون همه ی انسان ها آرزوی بهبود اوضاع را دارند و این نقطه ی امیدی هست که تلاش کنیم، همه با هم برای رفع مشکلات اقدام کنیم، هر کس در حد توان خودش. هیچکس نباید به سرزنش دیگران مشغول شود و از معایب خویش غافل بماند.
به امید روزهایی بهتر
کمتر وبلاگی رو سراغ دارم که انقدر هموشمندانه و با حوصله و ظریف به روز بشه..
ممنون از این همه دغدغه های زیبا
سپاس....