در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

مرهم

در جهان طب و پزشکی، نمی دانم چند نوع زخم وجود دارد! اما می دانم در جهان من، زخم ها فقط دو نوع اند! زخم هایی که مرهم دارند و زخم های بی مرهم! 


نظرات 4 + ارسال نظر
اشراق دوشنبه 8 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:05 ق.ظ

طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک

چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
بـا درد صبــر کن که دوا می فرستــمت

امیرمهدی سه‌شنبه 9 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:44 ق.ظ

سلام
از جمله الطاف خفیه حق تعالی و از جمله بهترین نعمتهایی که خداوئد به بندگانش عطا کرده است و البته سخت مورد غفلت ماست نعمت فراموشی است. بله فراموشی.زخمهای بی مرهم را فقط گذشت زمان می تواند مرهم باشد.پس چه خوب که اجازه دهیم گذشت زمان دردها ورنجها را به فراموشی بسپارد و زخممان را التیام بخشد.گاهی نباید جنگید.باید منتظر گذشت زمان بود.به همین سادگی.به همین خوشمزگی!

باور می کنید بعضی زخم هایم را دوست دارم!؟ و به آن نمک می پاشم، هر شب مرورش میکنم تا مبادا از یادم برود... به بعضی دردهای بی مرهمم انس گرفته ام ...

اما بدون شک بعضی درد و رنج ها را باید فراموش کرد! نباید با خود تا آخر زندگی برد! باید یک جایی کنارشان گذاشت ...

امیرمهدی سه‌شنبه 9 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 11:56 ق.ظ

این هم تقدیم به شما :
http://www.youtube.com/watch?v=IVZQRMQULlQ
هر که دلارام دید از دلش آرام رفت

سپاس ..
متاسفانه موفق نشدم ببینم...
اینترنت پرسرعت و بی ف ی ل ت ر م آرزوست...

sepehr پنج‌شنبه 11 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 10:53 ق.ظ http://sepehrfaridi.blogsky.com

vaghean zibaaa....

متشکرم...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد