در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

میدانم!



چون ماهیان که از عمق و وسعت دریا بی خبرند، عظمت و ژرفای عشق تو را نمی شناسم! فقط می دانم که معبود این دل خسته هستی و اگر دیده از من برگیری خواهم مرد.



دیدن این تصویر و خواندن این جمله از" تی. ال. واسوانی" همیشه آرامشی اسرار آمیز برایم داشته و دارد! چرایش را نمی دانم!؟



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد