در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

در خانه ی آب و گل

بی توست خراب این دل

معشوق همین جاست، بیائید بیائید

« عادت باشد که گنج در جای خراب نهند تا کسی که محرم نبود، بدان پی نبرد... و حق تعالی را نظر با شکسته دلان است، لاجرم گنج اسرار خود در دل های شکسته دلان نهاده و تعبیه کرده است».

درد طلب (زندگینامه ی شیخ صفی الدین اردبیلی)؛ غلامرضا طباطبایی مجد، ص 76